Nederlandse naam: Blaassilene, Latijnse naam: Silene vulgaris, vindplaats: Moreelsestraat, 16 07 2016
Blaassilene, Silene vulgaris, is een plantje waar je makkelijk aan voorbij loopt.
Tussen het gras valt dit plantje, zeker wanneer ze op voedsel arme gronden staat, nauwelijks op.
Vroeger werd het blad, voor dat de plant in bloei stond, gegeten als salade.
Ondanks het feit, dat de plant te boek staat als een soort die houd van vochtige, matig rijke gronden, ben ik hem in de Schilderswijk regelmatig tegen gekomen op arme, droge zandgronden.
Het is een kalk minnende plant, en dit lijkt, althans in mijn observaties, een veel grotere rol te spelen met betrekking tot zijn voorkomen dan vocht en voedsel rijkdom.
De plant verspreid vooral in de avond een klaverachtige geur, de plant is dan ook vooral in trek bij nacht vlinders.
Om bij de nectar die zich diep achter in de bloem bevind te komen , moeten insecten de nodige moeiten doen.
Ze komen vaker en langduriger langs de meeldraden, wat de kans op bestuiving vergroot.
Hommels hebben echter een manier gevonden om makkelijker bij de nectar te komen.
Ze bijten een gat in de basis van het vrucht beginsel en omzeilen zodoende alle obstakels.
Om de kans op zelfbevruchting te verkleinen, maar zich toch te handhaven op plekken waar maar weinig soortgenoten voor komen, heeft de Blaassilene een slim trucje bedacht, wat je niet veel tegen komt in de planten wereld.
De plant is driehuizig.
Dit houd in dat er bloemen zijn met vrouwelijke en mannelijke kenmerken, maar ook bloemen die alleen mannelijk (te herkennen aan de smalle vrucht beginsels), of alleen vrouwelijke kenmerken hebben.
home 