Hertshoornweegbree

Nederlandse naam: Herstshoornweegbree, Latijnse naam: Plantago coronopus, vindplaats: houtzagerssingel 13 05 2016

Hertshoornweegbree, Plantago coronopus, is een plantje dat baat heeft bij ons wegennet, en dan in het bijzonder door hoe we het in de winter behandelen.
Hertshoornweegbree is namelijk een zoutminnend plantje dat je normaal gesproken vooral langs de kust zou verwachten. Maar wordt er in de winter flink gestrooid, ontstaat er in de wegberm langs onze wegen een zout milieu.
Hertshoornweegbree kiemt alleen in niet zoute omstandigheden, de planten die we langs onze wegen vinden kiemen veelal voor de winter en overwinteren als rozet. Wanneer er voldoende word gestrooid vallen veel planten in de berm weg door het zout, dan grijpt dit pioniertje zijn kans.
Als je geluk hebt kan je hem in grote getale langs de weg of tussen de straatstenen tegenkomen.
Het uiterlijk van hertshoornweegbree kan van plant tot plant sterk wisselen. Sommige planten zijn fors met brede bladeren, andere zijn klein met zeer smalle bladeren. Ook de mate van beharing kan nogal variëren.
De verschillen van plant tot plant zijn niet genetisch bepaald maar worden veroorzaakt door de groeiplaats. Dit vermogen van de plant om zijn uiterlijk aan te passen aan de groei omstandigheden, wat je overigens niet alleen bij hertshoornweegbree tegen komt, wordt fenotypische plasticiteit genoemd.
In tegenstelling tot de grote en de smalle weegbree, is er in historische kruidenboeken weinig te vinden over de hertshoornweegbree. Volgens sommige bronnen is de plant al wel 400 jaar in cultuur in Italië en Zwitserland, waar de jonge bladeren worden gebruikt als toevoeging aan salades of gestoomd worden gegeten.