Vlas

Nederlandse naam: Vlas, Latijnse naam: Linum usitatissimum, vindplaats: Parallelweg, 29 07 2017

Vlas, Linum usitatissimum, is een plantje dat zich met zijn wortel diep verankerd heeft in de menselijke geschiedenis.
Dit bescheiden plantje word al ruim zesduizend jaar verbouwd als bron van de vezels die als grondstof dienen voor linnen.
Het eerste bewijs voor het gebruik van vlas komt uit Georgië. In 2009 werden bij opgravingen in de Dzudzuana grot, resten gevonden van touw, manden en mogelijk zelfs schoenen en kleding, gemaakt van de vezels van een wilde vlassoort.
De resten, zijn tussen de tweeëndertig en zesentwintig duizend jaar oud, wat ze de oudste textiele resten ter wereld maken.
De vlas die we vandaag de dag kennen stamt waarschijnlijk af van Linum bienne, een wilde vlassoort die van nature rond de Middellandse zee voor komt, en die in Mesopotamië in Cultuur werd gebracht.Het was niet alleen een bron van vezels maar diende ook als voedsel in de vorm van lijnzaad en lijnzaad olie.
Vanuit het midden oosten verspreidde de plant zich met hulp van de mens over de gehele wereld.
Bij de opgravingen in Must farm in Engeland, waar een zeer goed bewaard gebleven dorp van paalwoningen uit de bronstijd werd gevonden, kwam men resten van linnen stof en bolletjes linnen draad tegen.
Linum usitatissimum is alleen bekend als cultuur plant en komt in het wild niet voor.
Het overgrote gedeelte van de planten die men vind, zijn uitgezaaid vanuit vogelzaad, waarin vaak lijnzaad word gebruikt.Het veelvuldige maaien van de bestrating zorgt er voor dat de plant in de stedelijke omgeving maar zelden tot bloei komt ,laat staan dat hij de tijd krijgt om zaad te zetten.Voor zijn voort bestaan in de stad is hij sterk afhankelijk van verspreiding via vogelvoer, je komt hem in de schilderswijk dan ook veelvuldig tegen op plekken waar mensen regelmatig vogels voeren.